Na een paar dagen in de binnenlanden en jungle van Bohol hadden we wel weer zin in een strand locatie en in een eilanden rijk als de Filipijnen is dat nooit ver weg. We besloten om naar een schiereiland van Bohol te reizen en kwamen op die manier via eerst een mooie tocht over de rivier, vervolgens bus en tricycle terecht op Pangloa island. Daar hadden ze voor ons guesthouse een rijtje met houten strandhutjes staan waar je je spullen in kwijt kon en in de schaduw kon zitten lezen of luieren. Met op 5 meter afstand het witte strand en de blauwe zee (met prachtig koraal en zonder kwallen..) zeker geen straf.
Zo hebben we twee dagen doorgebracht zonder al te veel activiteiten. Heerlijk.
Daarna was het weer tijd om actief te worden, dus om 4 uur uit bed.
De vooraf geregelde taxi kwam alleen niet opdagen op de afgesproken tijd van 04:45. Nu kunnen ze hier in Azië wel eens 'soepel' omgaan met afspraken, maar om 5 uur nog niks en om 6 uur moesten we de boot naar Cebu hebben... Dus snel bij de nachtwaker geregeld dat hij iemand zou bellen (waarschijnlijk zijn broer of neef) die ons met zijn auto voor een tientje in 3 kwartier naar de haven bracht.
Na twee uur met de boot stonden we dan ook op een redelijk vroeg tijdstip al op Cebu. Voor ons was er al een dagdeel voorbij dus in de bus op weg naar Moalboal zaten we dan ook om 9 uur 's ochtens al aan de Cola en kitkat.. :-)
In Moalboal vonden we op White Beach een basic accommodatie met twee tweepersoonsbedden en een douche=WC. Oftewel een betegelde postzegel met daarin een mini wc potje, een kraan uit de muur met daaronder een grote emmer en een bakje waarmee je zowel het wc-tje doorspoelt als hetzelfde bakje gebruikt om water over je hoofd te gooien als je wilt douchen.
Meer hebben we ook niet nodig en het is een stuk beter dan een miezerig straaltje uit een douche kop om Floortje haar lange haar uit te spoelen.
's Avonds lag Floortje net op bed, zaten wij buiten te lezen en hoorde we bij de buren een paar Nederlandse mensen praten. Opeens keken Wendy en ik elkaar aan want hoorden we een bekende stem.. Het zou toch niet? Ja! Volgens mij is ze het toch echt... Toen Wendy het 'Meerhoff fluitje' deed wisten we het zeker want een van de meiden daar draaide zich om en jawel hoor. Kathy stond daar gewoon naast ons.. van de meer dan 1.700 eilandjes die de Filipijnen kent zat zij gewoon in een paar guesthouses naast ons. Even een snelle knuffel en kus geven en daarna wilde ze natuurlijk weer snel met haar eigen gezelschap verder. Ach over twee dagen zien we haar weer en horen dan de verhalen wel.
Vanmorgen was ik er weer op tijd uit (7 uur) om te gaan duiken terwijl de meiden nog even bleven liggen. Een prachtige duik vanaf het strand zo de zee in om over het 'house reef' een duik te maken. Eerst 10 meter een vlakke zeebodem in ondiep water met daarachter een 'wall' van 40 meter diep. Daarlangs ben ik naar beneden gedoken en zag weer zo veel. De belangrijkste zaken; Een grote puffer fish, een school met batfish, zeepaardjes en op het einde van de duik een zeeschildpad van 50 cm doorsnede. Zo gaaf weer!
Omdat ik om 11 uur weer terug was van de duik, hadden we nog tijd genoeg om de rest van de dag met z'n drieën verder te gaan. We hadden scooters gehuurd en zijn naar de Kawasan watervallen gereden. Prachtige watervallen waar we lekker gezwommen hebben in het koele water. Op de terugweg kregen we daar nog veel meer dan genoeg van want terwijl we reden werden we er weer eens aan herrinerd dat we in het regen seizoen reizen. Met letterlijk bakken tegelijk kwam het naar beneden. Bij een lokaal winkeltje gingen we schuilen en wachtten daar de bui af. Nadat het was opgeklaard gingen we weer verder door de warme wind waardoor onze kleren weer opdroogden.
Net voordat we bij Moalboal terug waren begon het weer te spetteren. Zullen we schuilen of toch nog ff door rijden? Nwaaah, het val nog wel mee, we gaan door, om zo een ware tropische douche in te rijden.... nat tot op het bot kwamen we dan ook weer in ons guesthouse terug. Een ' normale douche' uit het bakje, droge kleren en een uurtje later zaten we weer warm aan een borrel met onze vriend 'San Miguel' dus het kwam allemaal goed.
Nu nog ėėn nachtje slapen en dan gaan we Kaatje weer ophalen. Toch ook wel weer fijn om dan met de complete club als MaWeKaFlo door te kunnen gaan...
Een impressie van de laatste dagen met z'n drieën heb ik op YouTube gezet.
https://youtu.be/30DWnNIhdYY
Geen opmerkingen:
Een reactie posten