Inmiddels zijn we aangekomen in Guatemala. In 'Chichicastenango' om precies te zijn. Een hele mond vol en daarom door de lokale bevolking dan ook afgekort tot 'Chichi' net zoals een ander dorp hier dat in plaats van 'Quetsaltenango' gewoon 'Xela' heet. Wel zo makkelijk dat afkorten hier!
De reis er naartoe was alleen wat minder kort zoals de titel van deze posting al doet vermoeden.
Ze hadden ons bij de verkoop van het ticket verteld dat we er zo'n 8 uur over zouden doen vanaf San Cristobal naar Chichi. Om half 8 stonden we zoals afgesproken klaar om te vertrekken en uiteindelijk werden we rond kwart voor 8 al opgepikt. Niet slecht voor een Mexicaanse afspriaak.
De chauffeur vroegen of we Spaans spraken, 'non, si, una poco...'. Ok, zei hij en begint vervolgens in rap Mexicaans iets te vertellen over tax die we moeten betalen bij de grens van Mexico en Guatemala. We maakten eruit op dat het 30 pesos per persoon is. Ongeveer 2 euro, nou dat ging nog wel lukken. Vervolgens nog een boel andere mensen opgehaald tot het busje vol was. Die reed flink door en we schoten dan ook best wel op, vlak voor de grens stopten we alleen nog even voor een hapje, plasje en drankje en ging hij de paspoorten en geld ondertussen verzamelen voor de grensovergang. Blijkt ineens dat we straks 300! pesos p.p. moeten betalen.... Oep , dat hadden we dus niet meer in de portemonnee zitten. Nog precies 600 hadden we dus even overmogen of we de meiden dan maar gewoon zullen achterlaten maar vooruit, dat willen we toch ook niet doen. Onder wat gemor van de chauffeur zijn we dan dus eerst maar even langs een pinautomaat gereden.
Aangekomen bij de grens gaat hij met alle paspoorten en geld naar een kantoortje en krijgen we een kwartier later onze paspoorten met uitreis stempels weer terug. Tsja, dát we zouden moeten betalen om het land te verlaten wisten we wel enigszins maar of dat nou 80 euro was... Het zal vast wel want we spraken namelijk later mensen die weigerden om te betalen en gewoon zonder pardon werden terug gestuurd.. Aangekomen bij de grens worden we er allemaal uitgegooit met bagage en al en richting een kantoortje gestuurd om Guatemala ín te kunnen reizen. 'Ons' busje blijft gewoon aan de Mexicaanse kant staan en gaat niet mee de grens over In het douane kantoor loop je er aan de rechterkant in, paspoorten inleveren, stempel zetten (terwijl de douane beamten tegelijk een voetbalwedstrijd op tv volgen), aan de linkerkant eruit en hoppa dan sta je in Guatemala. In de zon, met al je spullen om je heen te kijken of er ook een busje is dat ons uiteindelijk ook gaat afleveren op de plaats van bestemming..... Wachten, wachten, niemand die iets weet of ziet maar vreemd genoeg is op zo'n moment geen enkele backpacker die erg zenuwachtig word. Gelaten wachten we met z'n allen tot er iets gaat gebeuren en ja hoor, daar komen een paar blauwe busjes aanrijden die reizigers eruit gooien, net zoals wij eerder, zij gaan in omgekeerde volgorde door de douane naar onze bus, wij stappen in die van hen en zo word alles transnationaal prima geregeld. Je moet alleen vertrouwen hebben en geduld, veel geduld.
Vervolgens komen we bij de bus en vraagt onze nieuwe chauffeur aan iedereen waar ze heen moeten om de reizigers logisch over de bussen te verdelen. Als wij aangeven dat we naar Chichi moeten is er even wat verwarring.... Nee, niemand heeft mensen voor Chichi op zijn lijst staan hoor! Hmmmm, dat is lastig want we willen er toch naartoe! Het gevolg is druk bellen en overleg en na wat heen en weer gepraat gaat hij ons toch brengen samen met een ander Nederlands gezin dat aan het trekken is.
We rijden vervolgens nog een paar uur door prachtig landschap en komen uiteindelijk rond een uur of 7 aan in Chichi, 10 en een half uur dus in plaats van de beloofde 8. Maar goed, we zijn er en vinden al snel een plaats om te slapen en eten vervolgens heerlijk op een restaurant balkon.
Morgen is hier een beroemde markt en wij zijn er tenminste al. Kunnen we mooi vóór de stroom toeristen komt al de 'echte' lokale markt op gaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten