De dagen in Oaxaca hebben we verder gevuld met genieten van de mensen op straat, het eten op straat, gewoon het normale leven om ons heen op straat. Natuurlijk zijn we ook de verdere omgeving nog verder gaan verkennen, deze keer met een georganiseerd tourtje.
Leuk voor een dag omdat je dan veel verschillende dingen ziet en bezoekt, maar wel toeristisch. Alles word voor je bepaald. Hoe lang je ergens mag zijn ( you have 20 minutes for this site, make sure you are on time back at the van!) en natuurlijk altijd met een boel andere mensen tegelijk.
Maar goed, zo zagen we wel een boom van 2000 jaar oud, een weverij. Hebben we geleerd hoe je Mescal moet maken, uiteraard het met proeverij, bezochten we een oude tempel en konden we op het einde zwemmen in een natuurlijk meer ( Hierve el agua ). De hele dag was het heet en benauwd, maar toen we bij het meer kwamen.... Precies, koud en zelfs regen. Maar Floortje was de bikkel . Hup in haar bikini en zwemmen. Wij hebben vooral pootje gebaad en foto's gemaakt.
Toen was het tijd om verder te trekken dus hebben we weer een bus geboekt om ons naar San Christobal de las casas te brengen, de nachtbus... dat blijft toch een aparte manier van reizen vind ik. Aan de ene kant ideaal omdat je 's nachts reist en zo dus zowel schaarse tijd als een hotel overnachting bespaard, aan de andere kant waarom doen mensen zich dit zelf aan? Voor degenen die het verschijnsel niet kennen; Om 21:00 uur stap je samen met zo'n 50 lotgenoten in de bus om je fijn 10 uur door de Mexicaanse nacht te laten rijden. Ondanks dat de stoelen verder naar achteren kunnen dan in het vliegtuig blijft het meer je rug verknallen dan dat je lekker ligt. Het reistabletje dat je in nam is na een paar uur uitgewerkt maar de bochten en het gebrek aan schakel capaciteiten van de chauffeur van gewoon door.. Maar goed na een paar uur draaien en keren val je toch op den duur van pure vermoeidheid in een sluimer toestand. Tot om 03:00 alle lichten aangaan en de chauffeur op standje 10 onvriendelijk en in het plat Mexicaans door de bus galmt: ' iedereen eruit, plaspauze, over 10 minuten vertrekken we weer!!' Voor de zekerheid ga je maar naar de wc want je moet straks nog 4 uur in de bus. Een goor stinkend hokje waar ze 4 peso voor een plasje vragen. (niet betaald trouwens, gewoon als een zombie doorlopen wat sowieso niet zo moeilijk was om te doen. ) Terug in de bus voor het laatste stuk ruik je na 6 uur op een kluitje nu goed hoe het op een veetransport toe moet gaan. Uiteindelijk kom je dan rond 07:00 uur op zondagmorgen aan op een koud en tochtig busstation de rugzakken worden op een stapel gegooid. Daar liggen je spullen. Bonnetje inleveren om je rugzak terug te krijgen. Welkom in San Christobal de las casas! En toch..... Het is een ideale manier van goedkoop en snel grote afstanden afleggen. In iedere reiziger schuilt een masochist....
Wendy en Floortje hadden trouwens prima geslapen zeiden ze. Verschil moet er zijn.
De eerste dag San Christobal is goed bevallen, een mooi en gezellig centrum met genoeg gelegenheden om lekker op een terrasjes bij te komen van de nacht. Het guesthouse waar we terecht gekomen zijn is ook weer een typisch Mexicaans gebouw met een centrale open patio omringd door eenvoudige maar prima kamers. Morgen weer op pad om hier de lokale bijzonderheden te ontdekken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten